W umowie sponsor zobowiązuje się do określonych świadczeń, niemniej jednak również sponsorowany zobowiązany jest względem sponsora, np. poprzez obowiązek uczestniczenia w imprezach reklamujących sponsora czy obowiązek korzystania z przedmiotów zawierających symbole promujące sponsora. Jest to cecha, która odróżnia sponsoring od darowizny.

Umowa sponsoringu sportowca należy do umów cywilnych nienazwanych. Nie ma obowiązku zawarcia takiej umowy na piśmie, jednak dla celów dowodowych powinna ona być w takiej formie zawarta.
W zasadzie strony mogą określić swoje stosunki dowolnie (niemniej bez naruszenia przepisów prawa), jednak umowa powinna określać przynajmniej: rodzaj przedmiotu umowy sponsoringu i jego ilość lub kwotę; prawa i obowiązki stron oraz okres obowiązywania umowy. W umowie strony mogą zawrzeć również klauzule takie jak: zgoda na wykorzystanie wizerunku sponsorowanego przez sponsora, zgoda na przetwarzanie jego danych osobowych, zobowiązanie się sponsorowanego do przeznaczenia uzyskanego świadczenia na konkretny określony w umowie cel, zobowiązanie się sponsorowanego do rozliczenia w oznaczonym terminie wydatków środków uzyskanych od sponsora, a także klauzulę wyłączności.